Glenn Close i Sharon Stone odrzuciły propozycję zagrania roli Lilly Raines.
Pierwszym wyborem do roli Mitcha Laery'ego był Robert De Niro, ale odrzucił propozycję ze względu na zajęty terminarz (kręcił wtedy "Prawo Bronxu"). Innymi kandydatami byli Robert Duvall i Jack Nicholson.
Dustin Hoffman i Val Kilmer byli kandydatami do roli Franka Horrigana. Kandydatem był także Robert Redford który opuścił projekt, zaś Sean Connery odrzucił propozycję.
Clint Eastwood początkowo odrzucił propozycję zagrania w filmie, ponieważ miał 62 lata, a postać, którą miał odgrywać ma tylko około 50.
Frank odkrywa, że słowo "Skellum" to tak naprawdę numer telefonu, a litery odpowiadają cyfrom 753-5586. Jednak, kiedy dzwoni pod ten numer z budki telefonicznej na lotnisku, dwie ostatnie cyfry jakie wybiera to 96.
Kiedy Horrigan włamuje się do domu Leary'ego, wybija górną część okna, ale do pomieszczenia wchodzi już przez dolną połowę. Również w tej samej scenie widzimy, jak część rozbitego szkła ląduje w domu, jednak kiedy Horrigan wchodzi do środka na podłodze nie ma po nim śladu.
Kiedy Leary wypisuje czek dla kampanii prezydenckiej widnieje na nim numer 025. Gdy wyrywa go z książeczki, następny czek również ma numer 025.
Podczas przyjęcia Lily nosi suknie. Jest to nieodpowiedni ubiór dla agenta Secret Service, gdyż podczas zamachu, mógłby uniemożliwić agentowi pełnienie swoich obowiązków, do których należy ochrona życia prezydenta. W takich przypadkach kobiety agenci noszą spodnie od garnituru i o wiele praktyczniejsze obuwie. Dodatkowym problemem jaki generuje suknia jest kłopot z ukryciem służbowej broni.
W scenie, w której agent Secret Service odpowiedzialny za działania przeciw snajperom ma zlokalizować Leary'ego, melduje, że jest dla niego za ciemno, przez co nie widzi, co się dzieje wewnątrz windy. Agenci Secret Service przeznaczeni do działań przeciw snajperom są zawsze wyposażeni w noktowizor, który umożliwia im widzenie w ciemności.
W filmie widzimy, jak agenci Secret Service dokonują inspekcji studzienek włazowych leżących wzdłuż trasy konwoju prezydenckiego. Po kontroli pieczętują je taśmą bezpieczeństwa z napisem "Secret Service". W rzeczywistości włazy są spawane aby uniemożliwić ich otwarcie.
Żarówki w windzie wybuchają zanim Leary w nie trafia.
Gdy Horrigan zwisa z krawędzi, widać nacięcie w miejscu, w którym za moment pęknie rura.
Kiedy Mitch "spada" z windy, można zobaczyć jak na asekurujących go linach odbija się światło. Również te same liny powodują rozerwanie się koszuli.
Kiedy na obiedzie prezydenckim Mitch Leary montuje swój kompozytowy pistolet, wyraźnie widać, że pomalowana na czarno śrubka jest tak naprawdę metalowa, a co za tym idzie, przy wejściu na imprezę została by wykryta przez wykrywacz metalu.
Kiedy Horrigan w taksówce wyjmuje broń, zaczyna ją przeładowywać, aby umieścić pocisk w komorze. Jednak zamek pozostaje w pozycji cofniętej co sugeruje, że magazynek jest pusty.
Kiedy Horrigan skacze po dachu, kilka razy bardzo dobrze widać asekurującą go uprząż i karabińczyk.
Na lotnisku, w momencie kiedy Air Force One ma zamiar odlecieć, można zauważyć ten sam tłumek ludzi, który został siedmiokrotnie powielony za pośrednictwem efektów cyfrowych.
Frank i Lilly jedzą późnym popołudniem lody na schodach prowadzących do Muzeum Lincolna. W ujęciach od przodu i tyłu pokazanych z dalszej perspektywy, wschodnie schody są całkowicie zacienione. Jednak w zbliżeniach, twarze bohaterów oświetla słońce.
W finałowej scenie w windzie, słuchawka w uchu Franka kilkukrotnie pojawia się i znika pomiędzy ujęciami.
Film kręcono w Los Angeles (Kalifornia), Calvert Beach (Maryland), Denver (Kolorado), Holly (Michigan) i Waszyngtonie (Dystrykt Kolumbii) w USA.
Żeby przygotować się do swojej roli, John Malkovich żył w całkowitym zaciszu i odosobnieniu przez miesiąc poprzedzający rozpoczęcie zdjęć do filmu. Chciał w ten sposób poznać istotę izolacji Mitcha Leary, w którego postać miał się wcielić. Aktor nie opuszczał swego domu, nie rozmawiał przez telefon, rzadko oglądał telewizję, co najwyżej programy informacyjne.
Numer telefonu, który Horrigan znajduje pod łóżkiem to numer do Sony Pictures.
63-letni Clint Eastwood (z pomocą pasów bezpieczeństwa) sam wykonał scenę, gdzie zwisa sześć pięter nad ziemią. Kaskader natomiast wskoczył już do przejścia ewakuacyjnego.
John Malkovich improwizował w scenie, w której wkłada pistolet do ust. Scena spodobała się reżyserowi Wolfgangowi Petersenowi tak bardzo, że zostawił ją w filmie.
Kilka scen z kampanii prezydenckiej zostało zaczerpniętych z prawdziwej kampanii Billa Clintona z 1992 roku.
Okres zdjęciowy trwał od 3 października 1992 roku do 11 stycznia 1993 roku.